Even een zijwegje: zo ‘n dertig jaar geleden constateerden Nederlandse historici dat er sprake was van een vervreemding tussen de geschiedenis en de literatuur. Waar bleven de Nederlandse Naam van de roos  of Montaillou? Recensenten deden geringschattend over historische romans van Hella Haasse: “vlees noch vis.” Ik was en ben het daar niet mee eens. Tijdens een vakantie, op weg naar het zuiden, lazen wij Het woud der verwachting, over het leven van de dichter-hertog Charles van Orléans. Het maakte zoveel indruk dat wij, terug naar huis, omreden via Blois: wij wilden daar de torenkamer zien waar Charles als jongeman gewoond had en na jarenlange Engelse krijgsgevangenschap terugkeerde. Mooie historische verhalen zijn, ook oorspronkelijk in het Nederlands, altijd verteld. Ik noem: Jan van Aken, Nelleke Noordervliet, Thomas Rosenboom. Niet ondenkbaar dat ik in de toekomst nog eens iets in de blog schrijf over (één van) Simon Vestdijks historische romans. Een fascinerend genre.

Terug naar Hilary Mantel. Ik vroeg mij af: is het huis dat Thomas Cromwell in Hackney liet bouwen te bezichtigen? Hier vond de ontmoeting plaats tussen Henry VIII, vergezeld door zijn derde vrouw Jane Seymour, met Mary, de dochter van de koning uit zijn eerste huwelijk, dat met Catharina van Aragon.