Nog vrijwel dagelijks één gedicht, al sinds onze studie Nederlands (ca. 1969)
LEZENDE
De dag was tot mijn stem verstild,
Wij lazen samen dat gedicht.
Ze zei, haar ogen diep van licht:
Het is als warme lucht die trilt.
Doch op die woorden, en 't gebaar
Waartoe ze bei haar handen hief,
Voelde mijn hart: ik heb haar lief,
En mijn gedachte boog voor haar.
P.N. van Eyck (1887 - 1954)